Dysplazja stawów biodrowych
Stawy biodrowe dziecka kształtują się w łonie matki.Kiedy noworodek przychodzi na świat, głowa kości udowej powinna pasować do panewki. Otoczone torebką stawową stanowią one staw biodrowy - dzięki niemu możemy płynnie ruszać nogami.Czasem jednak panewka jest zbyt płytka lub głowa nie dość zaokrąglona i elementy stawu nie pasują idealnie do siebie. Mówimy wtedy o dysplazji.
Dysplazja może dotyczyć tylko jednego stawu biodrowego lub obu. W Polsce sześcioro dzieci na 100 rodzi się z tym schorzeniem.
Nie znamy przyczyn powstawania dysplazji. Dysplazji nie można wykryć przed porodem ani jej zapobiec. Wszystkie maluchy są badane zaraz po porodzie, jeszcze na oddziale noworodkowym, by wykryć ewentualną wadę.
Dziewczynki narażone są na dysplazję pięć razy częściej niż chłopcy. To wpływ hormonu giętkości, relaksyny, który rozluźnia przed porodem stawy miednicy kobiety ciężarnej. Chrząstki mającej się urodzić dziewczynki także nie są nań obojętne, jej stawy biodrowe robią się zbyt elastyczne i niestabilne; przez co może dojść do podwichnięcia, czyli stopniowego wysuwania się głowy kości udowej z panewki.
Leczenie:
Nóżki szeroko: Po rozpoznaniu dysplazji lekarz zleca najczęściej układanie malucha na brzuchu. Może także zalecić tzw. szerokie pieluchowanie (obecnie coraz rzadziej lekarze stosują to zalecenie), które sprawia, że nóżki są ułożone w pozycji żabki: zgięte pod kątem prostym w stosunku do tułowia i rozłożone na boki. W takim ułożeniu staw przebudowuje się i rozwija.
W szpagacie na aparacie: Lekarz stwierdzi, jaki aparat będzie musiało nosić dziecko. Może to być rozwórka Koszli albo poduszka Frejki lub specjalna szyna. Aparat zwykle zdejmuje się tylko do kąpieli oraz przy przewijaniu malucha.
osób